Łąki kwietne

Łąki nie tylko pięknie wyglądają, pachną, a nawet brzmią. Przynoszą wiele innych korzyści. Przede wszystkim wspierają różnorodność biologiczną. Wysiewanie różnych gatunków traw i roślin kwitnących daje pożywienie i schronienie dla pożytecznej entomofauny m. in. dla zapylaczy (pszczoły samotnice, motyle, trzmiele), a także dla ptaków i małych ssaków. Wyższa roślinność pełni także funkcję izolacyjną, zapobiegając tzw. efektowi wysp cieplnych, który latem powoduje, że temperatura w mieście może być nawet kilkanaście stopni wyższa, niż na obszarach podmiejskich. W skrajnych przypadkach różnica temperatur między łąkami a betonem czy asfaltem może dochodzić nawet do 30°C.

Gatunki tworzące miejskie łąki charakteryzują się m. in. łodygami i blaszkami liściowymi pokrytymi włoskami lub woskiem. Dzięki nim mogą one akumulować pyły komunikacyjne. Dzięki nim gatunki te łatwiej odnajdują się w warunkach miasta ze względu na naturalną odporność na warunki suszy, szczególnie w okresie letnim. Dzikie gatunki roślin kwitnących mają zdolność jonizacji powietrza. Wydzielają także fitoncydy, które działają antybakteryjnie i grzybobójczo. Pomagają walczyć także z zanieczyszczeniami dźwiękowymi. Wysokie i zwarte łąki kwietne pomagają obniżyć poziom hałasu przy drogach.

Głęboki i rozbudowany system korzeniowy wielu gatunków dzikich gatunków roślin sprawia, że są one wyjątkowo wytrzymałe i odporne na suszę. Łąka kwietna nie wymaga dodatkowego nawadniania i prezentuje się dobrze nawet w czasie suszy. Odprowadza ona także lepiej nadmiar wody podczas burzy niż zwykłe trawniki. Ich zdolności do utrzymywania równowagi wodnej są niebagatelną zaletą, zwłaszcza w takim kraju jak Polska, który z roku na rok coraz bardziej odczuwa deficyt wody pitnej i ma jedne z najmniejszych zasobów wody w całej Unii Europejskiej.

Mity wokół łąk kwietnych

Wokół łąk kwietnych narosło wiele mitów. Nie jest prawdą, jakoby „łąki kwietne zwiększały populację kleszczy”. Łąki kwietne mają w swym składzie krajowe gatunki roślin kwitnących, a nie zawierając w swym składzie gatunków traw i jednocześnie regulując stosunki wodne, wpływają pozytywnie na ograniczanie występowania populacji kleszczy, poprzez tworzenie siedlisk niesprzyjających rozwojowi tych pasożytów. Łąki nie muszą także powodować nasilenia alergii u alergików. Dzikie kwiaty są przeważnie owadopylne, ich pyłek jest zbyt ciężki, żeby przemieszczać się z wiatrem. Ponadto zwiększają one różnorodność biologiczną, której brak jest jedną z głównych przyczyn alergii u mieszkańców miast. Rośliny tworzące łąki wytwarzają także bakteriobójcze fitoncydy. W przypadku łąk kwietnych alergicy docenią także rzadsze koszenie.

Zdarza się, że przeciwnicy łąk podnoszoną argument, że kiedy łąki kwietne utracą swoją atrakcyjność związaną z kwitnącym wieloma kolorami kawałkiem ziemi, suche kwiatostany mogą budzić niechęć części odbiorców związaną z ich estetyką. Trzeba natomiast pamiętać, że stają się wtedy atrakcyjnym źródłem pokarmu dla wielu gatunków ptaków występujących w mieście, zapewniając im pożywienie w końcówce lata i na początku jesieni. Ponadto kwiatostany mogą być bankiem rzadkich i krajowych gatunków roślin. Można także pozyskiwać z nich cenne nasiona. Dlatego tak ważne są działania informacyjne i podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa.

Wiele z cech łąk może być przez nas akcentowane. Możemy aktywnie zarządzać usługami ekosystemowymi, których one dostarczają. Przykładowo, jeśli chcemy, żeby przyciągały więcej owadów, które zapylą rośliny w naszym ogrodzie, zwiększyć rolę łąki w retencji wody w danej lokalizacji albo zwiększyć jej zdolność do wyłapywania pyłów, możemy to zrobić przez odpowiedni dobór mieszanki nasion. Także jeśli naszym celem jest jedynie osiągnięcie efektu wizualnego i chcielibyśmy, żeby nasza łąka miała określone kolory, możemy odwołać się do siły nasion.