Miasto Prezydenckie

Od 1945 roku kwaterowało tu dowództwo 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. Ponadto funkcjonowała tu Wyższa Szkoła Oficerska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych im. Feliksa Dzierżyńskiego, która po przekształceniach ustrojowych w 1990 roku stała się Centrum Szkolenia Policji.

W 1980 roku w Legionowie powstał lokalny Komitet “Solidarności” działający w ramach Regionu Mazowsze. W okresie stanu wojennego legionowska “Solidarność” przygotowywała ulotki, wykonywała napisy na murach. W Legionowie retransmitowano także audycje radia Solidarność i programy zakłócające Dziennik Telewizyjny. Schronieniem dla legionowskich opozycjonistów stał się kościół “na górce”, gdzie ks. prałat Józef Schabowski organizował co miesięczne msze św. w intencji ojczyzny. Dzięki podziemnej “S” docierała do legionowskich przychodni pomoc medyczna.

Z dniem 16 grudnia 1987 roku Legionowo zostało wpisane do urzędowego rejestru miast prezydenckich, gdyż przekroczyło liczbę 50 tysięcy mieszkańców.

Po zmianach ustrojowych w 1989 roku Legionowo stało się w pełni samorządną gminą. Jednym z elementów budowania tożsamości lokalnej były inicjatywy związane z upowszechnieniem historii Legionowo i budowaniem wokół niej tożsamości lokalnej.

Do ważniejszych inicjatyw w tym względzie zaliczyć można:
- odsłonięcie 3 maja 1992 roku przy ul. Słonecznej 7 tablicy upamiętniającej płk Romana Kłoczkowskiego – dowódcy I Rejonu Marianowo-Brzozów VII Obwodu AK,

- nadanie 8 maja 1994 roku Szkole Podstawowej Nr 7 imienia Obwodu „Obroża” AK,
- odsłonięcie w 1994 roku na Rondzie Armii Krajowej Pomnika Polski Walczącej 1939-1944, 1994-1989,
- odsłonięcie 22 kwietnia 1995 roku tablicy upamiętniającej Jerzego Siwińskiego, oficera AK zamordowanego przez hitlerowców patrona Zespołu Szkół Zawodowych przy ul. Targowej 73,
- wręczenie 16 września 1995 roku sztandaru żołnierzom AK i Rejonu VII Obwodu „Obroża”,
- wręczenie 14 października 1995 roku sztandaru 1 Legionowskiemu Batalionowi Dowodzenia ufundowanego przez społeczeństwo miasta Legionowa,
- Rewindykacja i poświęcenie 24 marca 1996 roku dzwonu „Józef” z 1935 roku, pochodzącego z legionowskiej kaplicy garnizonowej,
- przekazanie 24 września 1998 roku mieszkańcom Legionowa Parku im. Jana Pawła II wraz z obeliskiem upamiętniającym dwudziestolecie pontyfikatu Papieża – Polaka,

- W 1997 roku w uznaniu postawy społeczności Legionowa w okresie II Wojny Światowej miasto otrzymało pamiątkowy medal „IV Wieki Stołeczności Warszawy”.
- odsłonięcie 17 września 2000 roku tablicy pamiątkowej por. AK Wandy Tomczyńskiej, Honorowego Obywatela Miasta Legionowa,
- odsłonięcie 19 października 2000 roku symbolicznej kwatery żołnierzy AK zmarłych w obozie nr 270 NKWD w Borowiczach w obecności byłego Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.
- Powołanie 11 listopada 2001 roku Zbiorów Historycznych Miasta Legionowa przy ul. Mickiewicza 23.

Do najcenniejszych i najstarszych obiektów zabytkowych Legionowa zaliczyć należy:

- Zespół willowo-parkowy “Kozłówka” przy ul. Smereka, składający się z willi murowano-drewnianej wzniesionej ok. 1885 roku i otaczającego ją parku krajobrazowego,

- Kompleks koszarowych budynków z czerwonej cegły, dawnego garnizonu carskiego wzniesiony w 1897 r. w sąsiedztwie “Kozłówki”,

- Zabytki architektury XX międzywojennego, tzw. stylu dworkowego, nawiązujące do dawnych szlacheckich dworków reprezentują willa “Orawka” przy ul. Jagiellońskiej oraz “Willa Bratki” dziś siedziba Zbiorów Historycznych Miasta Legionowa oraz wille przy ulicach: Warszawskiej, Jegiellońskiej (willa „Róża”), Cypriana Kamila Norwida, a także kamienica przy ul. Mikołaja Kopernika, zbudowana przez słynnego kompozytora Jerzego Petersburskiego.

Ponadto, uchwałami Rady Miejskiej w Legionowie nadano nowe nazwy ulic: gen. Bolesława Roi, ks. Józefa Schabowskiego, Polskiej Organizacji Wojskowej, Mieczysława Smereka, Wandy Tomczyńskiej, ks. płk. Jana Mrugacza.