zamknij

Google automatic translation. The Legionowo City does not accept any responsibility for the accuracy of data and information originating from the translation. In particular, the Legionowo City does not guarantee that the translation is complete, up-to-date or fit for specific purposes. The translation cannot be compared with a human translation, but may help in assessing the relevance of articles.

A A A
Logo BIP
Fragment Muralu

Legionowski Mural - lata: 1683 r. - 1794 r.

Data dodania: 9 lutego 2017
Cofnij

Opis artystyczny:

Wiedeń 1683 - Wojna polsko – turecka-odsiecz wiedeńska. Słynną bitwę namalowano umieszczając portret Jana III Sobieskiego, opartego na dziełach Jana Matejki, a także postacie jego zwycięskich kawalerzystów: husarzy i petryhorców w pełnym bojowym rynsztunku.

Racławice 1794 - Wojna polsko-rosyjska. Omawiany fragment muralu przedstawia między innymi naczelnika Tadeusza Kościuszkę. Na scenę bitewną przyjęto zdobycie rosyjskiego działa przez polskich kosynierów. Jest to cytat
z najsłynniejszego polskiego wizerunku tej bitwy - panoramy Racławickiej pędzla Wojciecha Kossaka.

Opis historyczny:

Wiedeń, 12 września 1683 r. – bitwa między wojskami polsko-austriacko-niemieckimi pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy oblegającego Wiedeń. Bitwa trwała 12 godzin, z czego przez 11,5 godziny prowadzono ostrzał artyleryjski będący przygotowaniem do ostatecznego ciosu w postaci szarży polskiej husarii oraz kawalerii austriackiej i niemieckiej. Wojska koalicji zdobyły obóz turecki, a Sobieskiemu jako łup przypadł namiot wielkiego wezyra. Bitwa pod Wiedniem stała się punktem zwrotnym w ekspansji Turków na terenie Europy i zmusiła ich do przejścia do defensywy.

Racławice, 4 kwietnia 1794 r. – epizod antyrosyjskiego powstania kościuszkowskiego, bitwa wojsk polskich pod dowództwem naczelnika Tadeusza Kościuszki z wojskami rosyjskimi, pod dowództwem generała majora Aleksandra Tormasowa. Zwycięstwo odniesione dzięki atakowi polskich kosynierów na stanowiska artylerii rosyjskiej. Uzbrojeni w kosy chłopi nie brali jeńców, konsekwencją tego były wysokie straty Rosjan (ok. 1000 zabitych). Wieść o zwycięstwie przyczyniła się do wybuchu powstania w Warszawie.