Opis artystyczny:
Salicha 1863 - Powstanie Styczniowe. Wybierając tę bitwę polskiego powstania, autor chciał przypomnieć postać generała Edmunda Różyckiego. Obok przedstawiono postać słynnego „Żuawia Śmierci”, w jego charakterystycznym mundurze. W tym miejscu pojawia się także motto powstania, które powoływało się na Rzeczpospolitą nie dwóch, ale trzech narodów. Z tego powodu na pieczęci Rządu Tymczasowego, którą autor umieścił na muralu, widnieje herb: Korony, Litwy i Rusi - Święty Michał Archanioł.
Rokitna 1915 - I Wojna Światowa. Przy portrecie dowódcy polskiej kawalerii Zbigniewa Dunina – Wąsowicza, autor namalował scenę ze słynnej szarży, według obrazu Wojciecha Kossaka.
Opis historyczny:
Salicha, 26 maja 1863 r. – zwycięska bitwa powstania styczniowego stoczona pomiędzy oddziałem polskim (ok. 260 ludzi) dowodzonym przez gen. Edmunda Różyckiego a rosyjskim oddziałem (ok. 720 ludzi) kpt. Łomonosowa. W brawurowym ataku Polacy roznieśli Rosjan. Nadciągające rosyjskie posiłki widząc ogrom strat nie odważyły się zaatakować powstańców. Po dwóch dniach daremnego oczekiwania na odsiecz Polacy wycofali się na teren zaboru austriackiego.
Rokitna, 13 czerwca 1915 r. - szarża ułanów 2. szwadronu II Brygady Legionów Polskich pod wodzą rtm. Zbigniewa Dunin-Wąsowicza (walczących u boku Austro-Węgier) podczas I wojny światowej na pozycje wojsk rosyjskich. Po przekroczeniu bagnistych brzegów rzeczki Rokitnianki w ciągu około 15 minut ułani przedarli się przez 3 linie wroga. Z atakujących 64 ułanów powróciło 6. Oddziały piechoty niedostatecznie wsparły atak i zwycięska szarża nie została wykorzystana.