Pożegnanie ostatniego Dowódcy 1 Dywizji

W tym historycznym pożegnaniu uczestniczyli - Dowódca Wojsk Lądowych generał broni Zbigniew Głowienka, Szef Sztabu – Zastępca Dowódcy Wojsk Lądowych generał dywizji Andrzej Malinowski, Szef Szkolenia Wojsk Lądowych generał dywizji Paweł Lamla, Szef Zarządu Organizacji i Uzupełnień - P1 SG generał dywizji Andrzej Wasilewski, Szef Zarządu Planowania Rzeczowego - P8 SG generał dywizji Zbyszek Czerwiński, Prezydent Miasta Legionowo Roman Smogorzewski, dowódcy podporządkowanych jednostek wojskowych, a także byli dowódcy 1. Dywizji, przedstawiciele lokalnych władz, służb mundurowych, instytucji, żołnierze oraz pracownicy wojska. Uroczystości odbyły się zgodnie z ceremoniałem wojskowym, na placu przed budynkiem Dowództwa i w Sali Tradycji 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki.

Po przyjęciu meldunku od dowódcy uroczystości pułkownika Jerzego Pałubiaka, Dowódca Wojsk Lądowych przedstawił karierę zawodową generała Jabłońskiego, niejednokrotnie podkreślając jego kunszt żołnierski i dowódczy - „…Żołnierska służba generała Jabłońskiego była dla niego powołaniem, którą pełnił z najwyższym poświęceniem i zaangażowaniem, a ponadto wysokie kwalifikacje, wielka pasja, otwartość na ludzi sprawiły, że zyskał sobie ogromny szacunek i uznanie wojskowej społeczności…”. Podsumowując swoją wypowiedź generał Głowienka podziękował generałowi Jabłońskiemu -
„W imieniu własnym, wszystkich tu zgromadzonych dowódców, oficerów, podoficerów i pracowników wojska, dziękuję Panu za lata wspólnej służby, za owocną współpracę, za ogromny wkład w kreowanie pozytywnego wizerunku Wojsk Lądowych. Dziękuję także za przygotowanie licznego grona swoich następców – wysokiej klasy dowódców, specjalistów i oficerów sztabu”. Następnie głos zabrał odchodzący dowódca 1.Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej generał brygady Ryszard Jabłoński, który podsumowując swoją służbę zawodową powiedział, że - „…Rozstanie z armią po wielu latach służby i pracy jest trudne, ale konieczne, towarzyszą mu nostalgia i zaduma nad przeszłością, latami służby, gdzie obowiązki, zadania, dylematy, wątpliwości i uzasadnione ryzyko wzajemnie się przeplatały, stając się chlebem powszednim żołnierza…”. Dziękując wszystkim, nie zapomniał również
o swojej żonie dziękując jej za cierpliwość, poświęcenie i zrozumienie, bo jak stwierdził - „Skarbem męża jest żona, która go rozumie”.

Wyraził także wdzięczność byłym dowódcom dywizji, za wspieranie działań i troskę o losy dywizji, władzom lokalnym i zaprzyjaźnionym służbom mundurowym za wspaniałą współpracę, podwładnym – w tym dowódcom podporządkowanych jednostek wojskowych i pracownikom wojska – za pełną poświęcenia służbę i pracę oraz za to, że w najtrudniejszych chwilach stali z nim w jednym szeregu przezwyciężając trudności żołnierskiego losu – „Ta służba z Wami była dla mnie zaszczytem”. Szczególne słowa podziękowania skierował także do swojego zastępcy generała brygady Grzegorza Dudy, któremu życzył jak najmniej problemów w realizacji trudnych i odpowiedzialnych zadań. Podziękował wszystkim,
z którymi przyszło mu współpracować za owocną współpracę i życzył im wszystkiego najlepszego.

Ciąg dalszy uroczystości odbył się w Sali Tradycji Klubu Kościuszkowca, gdzie zdający i obejmujący podpisali protokół objęcia i zdania obowiązków Dowódcy 1. Dywizji. Następnie za wybitny dorobek w służbie wojskowej w związku z zakończeniem służby wojskowej w Siłach Zbrojnych RP generał Głowienka wręczył generałowi Jabłońskiemu kordzik honorowy Wojsk Lądowych – to nowa forma wyróżnienia, jakie zostało wprowadzone w Wojskach Lądowych i zarazem było to pierwsze tego typu wyróżnienie jakiego Dowódca WL dokonał.
Na zakończenie Generał Jabłoński wręczył liczne wyróżnienia: odznaki, medale, ryngrafy pamiątkowe 1WDZ. Natomiast Dowódca Wojsk Lądowych został uhonorowany pamiątkowym tablo 1WDZ. Następnie generał Głowienka i generał Jabłoński dokonali wpisu w Księdze Pamiątkowej 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej.

***

Generał brygady Ryszard Jabłoński (ur. 16 marca 1951 roku) po ukończeniu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu w latach 1973-1980 służył na stanowiskach dowódczych w kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego. Po ukończeniu Akademii Dowódczo-Sztabowej w byłym ZSRR w 1983 roku objął stanowisko dowódcy batalionu piechoty zmotoryzowanej 1 Pułku Zmechanizowanego w 1 Dywizji Zmechanizowanej. Od 1984 roku pełnił służbę na stanowisku starszego oficera i szefa wydziału operacyjnego w Oddziale Operacyjnym Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W 1993 roku ukończył Podyplomowe Studium Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Kolejno obejmował stanowiska dowódczo-sztabowe w Dowództwie 15 i 16 Dywizji Zmechanizowanej: Szefa Wydziału Operacyjnego, Szefa Sztabu – Zastępcy Dowódcy Dywizji, Zastępcy Dowódcy Dywizji, a następnie Dowódcy 20 Brygady Zmechanizowanej. W latach 2005-2007 pełnił służbę na stanowisku Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Warszawie. Od 12 lutego 2007 roku pełnił obowiązki Zastępcy Dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. 8 października 2009 roku został wyznaczony na stanowisko Dowódcy 1 Dywizji. 16 marca 2011roku zakończy zawodową służbę wojskową jako ostatni etatowy Dowódca 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej.

Prywatnie, szczęśliwy mąż i ojciec trójki dorosłych już dzieci. Interesuje się historią wojskowości, często cytuje Sun Tzi i Sztaudyngera. Jego „konik” to dobra organizacja pracy, stąd „Traktat o dobrej robocie” znany jest w 1DZ. Lubi dobrą książkę beletrystyczną, nie gardzi wierszami Marii Jasnorzewskiej – Pawlikowskiej.  Na biurku trzymał ustawę o dyscyplinie wojskowej. Podwładnych karał w ostateczności,  bo uważa, że ludzie mają prawdo do błędu i tylko ten błędu nie popełnia kto nic nie robi. Wierzy, że u większości podwładnych słowem więcej zwojuje niż ukaraniem. A tym, którzy mu podpadną, poleca lekturę „Traktatu o dobrej robocie” Tadeusza Kotarbińskiego. Według generała 10 przykazań współczesnego żołnierza brzmi tak: „Bądź dobrze poinformowany i wiedz, czego ci brakuje”, „Nigdy nie przesadzaj i tonuj wypowiedzi”, „Naucz się wybierać i wiedz, jak się za coś zabrać”, „Wiedz, jak mówić ”, „Nie rób zamieszania, gdy to niepotrzebne”, „Wiedz, co robić albo słuchaj tego, kto to wie”, „Nie lekceważ zła, kiedy jest małe”, „Poznaj charakter ludzi, z którymi masz do czynienia”, „Nie czekaj na własny zachód słońca”, „Nie zgiń z głupoty”.

Tekst: por. Krzysztof Baran
Zdjęcia: chor. Grzegorz Litwin