Hubalczycy

Gatunek: dąb szypułkowy Quercus robur
Obwody pni: 331 cm, 280 cm
Wysokość: 15 m

Drzewa rosną w odległości 30 m obok siebie, znajdują się w dobrej kondycji fizjologicznej. Posiadają dobrze wykształcone konary, gałęzie i pędy tworzące zwarte i rozłożyste korony. Rosną na terenie zielonym na Osiedlu Jagiellońska. Do wspomnianych drzew istnieje swobodny dostęp.

Nazwa "Hubalczycy" odnosi się do kryptonimu Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego, będącego potoczną nazwą oddziału utworzonego we wrześniu 1939 r. przez mjra H. Dobrzańskiego ("Hubal"). Oddział powstał z żołnierzy 110. rezerwowego pułku ułanów (dca ppłk J. Dąmbowski), sformowanego w składzie brygady Wołkowysk, który 20 września podjął próbę przedostania się do Warszawy. Po rozwiązaniu pułku (24 IX) część żołnierzy pod dowództwem dotychczasowego zastępcy dowódcy pułku mjra Dobrzańskiego kontynuowała marsz. 1 października 1939 r. oddział przeprawił się przez Wisłę i podjął działania na Kielecczyźnie, stoczył bitwy pod Wolą Chodkowską (2 X 1939), Huciskiem (30 III 1940) i Szałasem (1 IV) oraz Anielinem (30 IV), gdzie poległ mjr Dobrzański. Na początku marca 1940 r. oddział liczył ok. 300 ludzi, 13 marca 1940 zdemobilizowany (rozkaz komendanta gł. ZWZ płka S. Roweckiego dostarczony przez ppłka L. Okulickiego), około 70 żołnierzy, wraz z dowódcą, nie podporządkowało się rozkazowi o demobilizacji. Po śmierci mjra Dobrzańskiego oddział został rozwiązany (VI 1940), a większość żołnierzy przeszła do konspiracji. (treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN; https://sztetl.org.pl/pl/slownik/hubalczycy).