Cykl wywiadów z laureatami konkursu „Innowacyjny Nauczyciel” cz. V
Z okazji przypadającej w ty roku jubileuszowej X edycji konkursu „Innowacyjny Nauczyciel” i „Lider Twórczego Zarządzania” prezentujemy cykl wywiadów z laureatami którzy otrzymali ten zaszczytny tytuł w ciągu ostatnich lat. Tytuł "Innowacyjny Nauczyciel" to prestiżowe wyróżnienie Prezydenta Miasta Legionowo, które jest przyznawane w ramach konkursu przez kapitułę składającą się z ekspertów w dziedzinie edukacji z m.in. Ministerstwa Edukacji Narodowej, Kuratorium Oświaty, Uniwersytetu Warszawskiego oraz prasy oświatowej.
O przyznanie tytułu "Innowacyjny Nauczyciel" ubiegać się mogą nauczyciele, którzy:
- wdrażają autorskie programy i projekty edukacyjne,
- organizują sprawny i efektywny proces nauczania -uczenia się, stosując nowatorskie metody pracy,
- inicjują jakościowe zmiany w pracy szkoły,
- są liderami w wybranym aspekcie pracy placówki,
- zapewniają uczniom sukces edukacyjny odpowiedni do ich potrzeb i możliwości,
- badają własne nauczanie i umiejętności potrzebne do niego (poddają ocenie innych nauczycieli),
- doskonalą swój warsztat pracy oraz dzielą się doświadczeniem z innymi nauczycielami.
Wszystkie poprzednie edycje konkursu przebiegły pod patronatem czasopisma "Dyrektor Szkoły. Miesięcznik Kierowniczej Kadry Oświatowej". Konkurs otrzymał w poszczególnych edycjach również patronaty honorowe Ministerstwa Edukacji Narodowej, Mazowieckiego Kuratora Oświaty a także Marszałka Województwa Mazowieckiego i Wojewody Mazowieckiego.
W kolejnym wywiadzie przedstawiamy Panią Iwonę Pastuszak ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. Mikołaja Kopernika – nauczycielkę współorganizującą kształcenie – Innowacyjnego Nauczyciela 2013 r.
Pytanie: Jak to się stało, że została Pani nauczycielem?
Iwona Pastuszak: Trochę przez przypadek. Będąc w liceum opiekowałam się czasem dziećmi znajomych. Coraz bardziej mi się to podobało. Rozpoczęłam studia na Pedagogice na Uniwersytecie Łódzkim. Z czasem potrzebowałam wiedzy z zakresu oligofrenopedagogiki, z pedagogiki wczesnoszkolnej i integracji sensorycznej więc skończyłam też i te kierunki. Obecnie pracuję z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE), głównie ze spektrum autyzmu i niepełnosprawnością intelektualną.
Pyt.: Jaka jest rola nauczyciela we współczesnej szkole?
IP: Moje doświadczenie pokazuje, że najważniejsze jest zadbanie o wszechstronny rozwój ucznia i wsparcie rodziców w wychowaniu ich dzieci. Oprócz nauczania, nauczyciel dużo pracy wkłada w budowanie poczucia wartości swoich uczniów i ich pozytywnej samooceny.
Pyt.: Co to znaczy być dobrym nauczycielem?
IP: Dobry nauczyciel przede wszystkim lubi swoich uczniów. Nieistotne czy są zdolni, czy stwarzają problemy. Lubi to co robi i lubi ludzi, z którymi pracuje. Dzieci to wyczuwają. Wtedy można mieć sukcesy i czerpać satysfakcję patrząc na przemiany swoich uczniów.
Pyt.: Pani sposób na zwiększenie zaangażowania uczniów podczas zajęć?
IP: Okazanie uwagi i zaangażowania. W pracy z dziećmi ze SPE zawsze biorę pod uwagę nastrój ucznia danego dnia, wówczas „podążam za uczniem” zwracając uwagę na jego możliwości. Kiedy uczeń widzi, że jest dla mnie ważny, że okazuję mu uwagę, doceniam jego pracę nad sobą, a do tego nagradzam nawet za najmniejszy wysiłek, to zawsze są efekty. Czasami większe, a czasami tylko minimalne, ale jest rozwój dziecka. Oczywiście w mojej pracy współpraca z rodzicami jest również bardzo ważnym elementem.
Pyt.: Co chciałaby Pani przekazać nauczycielowi rozpoczynającemu pracę w szkole?
IP: W pracy pedagoga specjalnego bardzo ważna jest empatia i pokora. Empatia, aby zrozumieć co czuje np. dziecko z autyzmem w naszym szalonym świecie. Aby chociaż spróbować przyjąć sposób myślenia i percepcji dziecka nadwrażliwego. A dlaczego pokora? Ponieważ musimy zdawać sobie sprawę z naszych ograniczeń. Niemożliwe jest, aby każdy z naszych wychowanków został wybitnym uczniem. Ważne, aby nasze dzieci rozwijały się zgodnie z własnymi możliwościami psychoruchowymi. Jedna z profesorek na Uniwersytecie Łódzkim tłumaczyła nam, że nie jesteśmy wszechmocne, ale że musimy systematycznie pracować nad rozwojem naszych wychowanków.
Pyt.: Jakie miejsce chciałaby Pani zwiedzić i dlaczego?
IP: Miejsce, które zawsze chciałam zwiedzić, już zwiedziałam… to Włochy. Byłam tam kilka razy. Uwielbiam temperament Włochów, ich kuchnię, architekturę. I te piękne krajobrazy…
Pyt.: Pani ulubiona książka z dzieciństwa?
IP: „Niekończąca się historia” Michaela Ende. Bardzo dobrze napisana piękna baśń. Jako dziecko czytałam cudowne, kolorowe wydanie z pięknymi ilustracjami. Utonęłam w tej książce.
Pyt.: Gdyby trafiła Pani na bezludną wyspę to…
IP: byłby to koniec mojego życia. Do życia potrzebuję ludzi, uwielbiam ludzi. Gdziekolwiek jadę zawsze jestem z kimś albo jadę do kogoś. Sama mogę być dzień, może dwa, ale i tak muszę do kogoś zadzwonić i porozmawiać. Bezludna wyspa to nie dla mnie.
